Το Dark Web δεν είναι προσβάσιμο μέσω των συμβατικών προγραμμάτων περιήγησης/ pixabay
Αρχικά, το Dark Web δεν είναι προσβάσιμο μέσω των συμβατικών προγραμμάτων περιήγησης. Για να πλοηγηθεί κανείς στις ιστοσελίδες του, πρέπει να κατεβάσει ένα ειδικό πρόγραμμα, γνωστό ως “TOR”. Ο “TOR” εξασφαλίζει την ανωνυμία. Παρέχει στα άτομα ψεύτικες ή μη ανιχνεύσιμες διευθύνσεις IP, έτσι ώστε να έχουν το ελεύθερο να δρουν στην αφάνεια.
Το γεγονός αυτό, όπως είναι φυσικό, προσελκύει το παράνομο στοιχείο. Σε έρευνα που διενέργησε το Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ στις ΗΠΑ,
υπολογίστηκε ότι ο τύπος περιεχομένου που συναντάται με τη μεγαλύτερη συχνότητα στο Dark Web είναι η παιδική πορνογραφία και οι λεγόμενες «μαύρες αγορές».
Υψηλό ποσοστό καταλαμβάνουν επίσης οι ιστότοποι που είναι αφιερωμένοι στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος και στις απάτες με τη χρήση “bitcoin”.
Ακόμα βαθύτερα στο σκοτάδι του κρυφού ιστού, μπορεί κανείς να βρει και να αγοράσει τις υπηρεσίες πληρωμένων δολοφόνων, αλλά και έμπειρων χάκερ.
Αποτελεί έναν εικονικό υπόκοσμο που, όπως και στην πραγματική ζωή, όποιος θέλει να τον εξερευνήσει, γνωρίζει καλά τι ρισκάρει και ποιους ενδέχεται να συναναστραφεί.
Ωστόσο, ο «σκοτεινός ιστός» δεν φιλοξενεί αποκλειστικά και μόνο υλικό που συντελεί βαριά και κακουργηματικά ποινικά αδικήματα. Στα άδυτα του Dark Web μπορεί κανείς να βρει σωρεία σπάνιων βιβλίων, εγγράφων, φωτογραφιών και ταινιών προστατευμένων από πνευματικά δικαιώματα που υπό άλλες συνθήκες η ελεύθερη διάθεσή τους θα απαγορευόταν. Υπάρχουν επίσης διαδικτυακά φόρουμ με φλεγόμενες πολιτικές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις, οι οποίες στις συμβατικές ιστοσελίδες πιθανώς θα λογοκρίνονταν.
Βέβαια, οι φήμες και οι θρύλοι που περιτριγυρίζουν τον «σκοτεινό ιστό» είναι περισσότεροι από τα όσα γνωρίζουμε με σιγουριά. Λέγεται ότι περιέχει απόρρητα έγγραφα και κρατικά μυστικά ύψιστης σημασίας, όπως πολιτικά σχέδια, απάτες, τρομοκρατικές ενέργειες και επικείμενες δολοφονίες σημαντικών προσώπων.
Μάλιστα, αρκετοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι τα τελευταία χρόνια το Dark Web ήρθε στην επικαιρότητα μεθοδευμένα.
Υποστηρίζουν ότι σκοπός των παγκόσμιων μυστικών οργανώσεων είναι να μάθει για την ύπαρξή του το ευρύ κοινό προκειμένου να δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από το όνομά του. Το χάος της μαζικής πρόσβασης και της συνωμοσιολογίας είναι άλλωστε ικανό να σκεπάσει ό,τι είδους μυστικά κρύβει πραγματικά στους κόλπους του.
Βασανιστήρια σε ζωντανή μετάδοση με ψηφοφορία;
Βέβαια, χωρίς αμφιβολία, η πιο διαδεδομένη και ανεπιβεβαίωτη φήμη είναι αυτή των ζωντανών μεταδόσεων.
Λέγεται ότι μία από τις υπηρεσίες που προσφέρεται στα άδυτα του «σκοτεινού ιστού» είναι η δυνατότητα της ζωντανής και διαδραστικής παρακολούθησης βασανιστηρίων και δολοφονιών.
Οι συμμετέχοντες έχουν πρώτα περάσει από τον αυστηρότατο έλεγχο των διαχειριστών και έχουν πληρώσει αδρά για να αποκτήσουν πρόσβαση στις μακάβριες μεταδόσεις. Μόλις εισέλθουν στην πλατφόρμα, έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο έναν πραγματικό άνθρωπο που έχει απαχθεί και βρίσκεται κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο.
Ύστερα, αποκτούν απόλυτη κυριότητα πάνω του. Με ψηφοφορίες ή δημοπρασίες αποφασίζουν κάθε μέρα σε τι βασανιστήρια θα υποβληθεί.
Αυτό το διαδραστικό και απόκοσμο είδος παιχνιδιού συνήθως λαμβάνει τέλος μετά από καιρό, με τον θάνατο του εκάστοτε θύματος.
Ένα χαρακτηριστικό του Dark Web είναι ότι τα άτομα που εισέρχονται χρησιμοποιούν ψεύτικες ή μη ανιχνεύσιμες διευθύνσεις IP/ Wikipedia
Υπόθεση “Silk Road”: Το ebay των ναρκωτικών
Μία από τις πιο διάσημες υποθέσεις που έριξαν για πρώτη φορά δημόσια φως στην ύπαρξη του Dark Web ήταν το περίφημο “Silk Road”. Έχει μείνει στην ιστορία ως η πρώτη μοντέρνα “μαύρη αγορά” και πράγματι η ονομασία αυτή περιγράφει άψογα τη χρήση του.
Πρωτοεμφανίστηκε το Φεβρουάριο του 2011 και ήταν προσβάσιμο αποκλειστικά και μόνο μέσω του “TOR”. Επρόκειτο για μία πλατφόρμα όπου, στα πρότυπα του “ebay” και του “Amazon”, γίνονταν αγορές και πωλήσεις από οποιονδήποτε έμπαινε στη διαδικασία να δημιουργήσει έναν δωρεάν λογαριασμό.
Σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες διαδικτυακούς χώρους, ανάμεσα στα προϊόντα του “Silk Road” δεν υπήρχαν κινητά, βιβλία και διακοσμητικά για το σπίτι. Το 70% της «πραμάτειας» αποτελούταν από ναρκωτικά όλων των ειδών. Μάλιστα, ήταν χωρισμένα σε κατηγορίες: διεγερτικά, ψυχεδελικά, συνταγογραφούμενα, έκσταση, στεροειδή, κ.α. Η ποικιλία ήταν αστείρευτη. Από το υπόλοιπο 30% των προϊόντων του ιστοτόπου, κανείς μπορούσε να αγοράσει από πλαστές άδειες οδήγησης έως τις υπηρεσίες πληρωμένων δολοφόνων. Οι συναλλαγές γίνονταν αποκλειστικά με τη χρήση “bitcoin” και φυσικά βασίζονταν στην ανωνυμία.
Από τους πρώτους μήνες λειτουργίας του, η πλατφόρμα είχε μπει στο στόχαστρο της αμερικανικής κυβέρνησης. Ωστόσο, χρειάστηκαν δύο ολόκληρα χρόνια στις ομοσπονδιακές αρχές για να κατορθώσουν να κλείσουν το σάιτ και να συλλάβουν τον δημιουργό. Ο Αμερικανός Ρος Ούλμπριχτ ζούσε πλουσιοπάροχα στην Αυστραλία απολαμβάνοντας τα έσοδα της ιδιόμορφης επιχειρηματικής του δραστηριότητας, όταν οι μυστικές υπηρεσίες του χτύπησαν την πόρτα.
Οδηγήθηκε σε δίκη το 2015 και καταδικάστηκε με τις κατηγορίες του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, της εμπορίας ναρκωτικών και της σύστασης «εγκληματικής επιχείρησης». Πλέον εκτίει δις ισόβια κάθειρξη χωρίς τη δυνατότητα αιτήματος αποφυλάκισης.
Στα πρότυπα του “Silk Road” άρχισαν να εμφανίζονται παρόμοιες ιστοσελίδες με ακόμα πιο ακραίο περιεχόμενο. Η πλατφόρμα που είχε δημιουργήσει ο Ούλμπριχτ απαγόρευε την διάθεση όπλων και παιδικής πορνογραφίας. Στους νέους ιστοτόπους οι περιορισμοί αυτοί δεν υπάρχουν.
Dark Web: ένα επικίνδυνο πολυεργαλείο
Το «σκοτεινό δίκτυο» έχει εύστοχα χαρακτηριστεί ως ο υπόκοσμος του διαδικτύου. Πρόκειται για μία αφανή πολιτεία του κυβερνοχώρου που οι τολμηροί σπεύδουν να εξερευνήσουν, οι έμπειροι να «κατακτήσουν» και οι ταραχοποιοί να εκμεταλλευτούν.
